Ο Αλμπέρτο Γκαρθόν, ο υποψήφιος της Ενωμένης Αριστεράς (Izquierda Unida) στις ισπανικές εθνικές εκλογές, υποδέχτηκε το eldiario.es για μια συνέντευξη στο γραφείο του στο Ισπανικό Κοινοβούλιο, όπου έχει συγκεντρώσει αλληλογραφία και δέματα ύστερα από δύο εβδομάδες εντατικής προεκλογικής εκστρατείας. Η συνέντευξη διεξήχθη από τον Αϊτόρ Ριβέιρο.
Παρότι οι εκλογές ήταν την Κυριακή 24 Μαΐου, η δραστηριότητα του υποψηφίου της ΕΑ για τις εθνικές εκλογές είναι ασταμάτητη. Είχε συναντήσεις, επαφές με τον Τύπο και έχει σκοπό να "ξαναχτίσει" την οργάνωσή του έπειτα από την καταβαράθρωση τής 24ης Μαΐου: "Είμαστε οι άνθρωποι της ΕΑ και θέλουμε να ξαναχτίσουμε την οργάνωση για τη διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού."
Τα διδάγματα των κυριακάτικων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών είναι ορατά για τον Γκαρθόν: "Πρέπει να εκκινήσουμε μια διαδικασία λαϊκής ενότητας από τα κάτω για τις εθνικές εκλογές". Κατά τη γνώμη του, αυτό το σχέδιο θα πρέπει να εμπλέξει όλους όσους θέλουν να μετασχηματίσουν την κοινωνία, συμπεριλαμβανομένου και του Podemos. Ο Γκαρθόν λέει: "κέρδισαν κατά μέσο όρο ένα 14% στις περιφερειακές εκλογές ωστόσο, το 14% δεν θα μετασχηματίσει την κοινωνία".
Ήταν καλά τα αποτελέσματα στις 24/5 για την ΕΑ;
Αλμπέρτο Γκαρθόν: Όχι. Για να κάνουμε πολιτική θα πρέπει να είμαστε ευθείς και συνεπείς. Τα γενικά αποτελέσματα ήταν κακά. Η αλήθεια είναι πως η εκπροσώπησή μας στους δήμους έχει αυξηθεί αν συμπεριλάβουμε και τις θέσεις των υποψηφίων που ήταν σε λίστες της Λαϊκής Ενότητας, αλλά τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών μάς έστειλαν το μήνυμα πως πρέπει να ξαναχτίσουμε την ΕΑ.
Πως την ξαναχτίζετε;
Ο δρόμος είναι ξεκάθαρος: Λαϊκή Ενότητα, όχι μόνο για την ΕΑ, αλλά για την κοινωνική πλειοψηφία, καθώς έχει φανεί πως καμία δύναμη από μόνη της δεν μπορεί να μετασχηματίσει αυτή τη χώρα. Ωστόσο, όταν οι λαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς και τα κοινωνικά κινήματα κατεβάζουν κοινές λίστες, βρίσκουν ανταπόκριση από τον λαό.
Η ΕΑ πάντα υπερασπιζόταν τη λαϊκή ενότητα και αυτοπροσδιορίζεται ως καταλυτικός παράγοντας αυτής της ενότητας.
Χάσατε αυτή τη δυνατότητα μετά τις 24/5;
Η Λαϊκή Ενότητα είναι ένα πολύ ευρύ σχέδιο που περιλαμβάνει ένα εκλογικό κομμάτι, όπως οι συμφωνίες για συστράτευση στις εκλογές, αλλά υπάρχει και το κομμάτι των κοινωνικών αγώνων. Η Λαϊκή Ενότητα αποτελείται από τα κοινωνικά κινήματα των «Παλιρροιών» [το κίνημα διαμαρτυρίας 15Μ, όπου ενώθηκαν ακτιβιστές από διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας], το κίνημα ενάντια στις εξώσεις PAH (Πλατφόρμα Πληγέντων από τις Υποθήκες), διαδηλώσεις και απεργίες. Αυτή είναι πράγματι μια Λαϊκή Ενότητα γιατί διαπερνά τις πολιτικές οργανώσεις. Κανείς δεν ζητά κάρτα μέλους όταν πάει να σταματήσει μια έξωση ή όταν πάει να υπερασπιστεί τη δημόσια υγεία. Αυτό είναι η Λαϊκή Ενότητα.
Η ΕΑ συμμετείχε σε όλες αυτές τις διαδικασίες, και στις εκλογικές και στις μη-εκλογικές. Όμως η Λαϊκή Ενότητα δεν έχει μόνο έναν καταλύτη ούτε μόνο έναν εκπρόσωπο. Θα ήταν μια βαθιά ανειλικρινής οικειοποίηση με κάθε τρόπο των υποψηφιοτήτων της. Αυτό το μάθαμε από το κίνημα 15M. Ήμουν εκεί, υπερασπίστηκα τις προτάσεις του στην τηλεόραση αλλά δεν ήμουν ο πρόεδρος του 15Μ.
Το κοινωνικό κομμάτι δεν είναι τόσο ξεκάθαρο, αλλά το εκλογικό είναι μετρήσιμο και μπορούμε να διακρίνουμε πως τα πήγαν τα διαφορετικά ενωτικά μοντέλα στις 24/5. Ποιο είναι το συμπέρασμά σας από τα διαφορετικά αποτελέσματα της Κυριακής;
Τα ενωτικά ψηφοδέλτια σε κάποιες περιπτώσεις αναπτύχθηκαν πλήρως και σε κάποιες όχι. Οι συγκυρίες, οι συνθήκες, οι πεποιθήσεις και οι ρυθμοί έχουν αλλάξει. Γι’ αυτό και τα διαφορετικά αποτελέσματα. Πιστεύω πως αυτή η χώρα δεν είχε ποτέ τόσο θετικά αποτελέσματα σε πολλές μεγάλες πόλεις όπως η Βαρκελώνη, η Μαδρίτη, η Σαραγόσα, το Σαντιάγο ή η Λα Κορούνια και επετεύχθησαν μια σειρά από καλά αποτελέσματα και στην Σαλαμάνκα, την Παλένσια και το Μπούργος. Δεν έγινε το ίδιο στις περιφερειακές εκλογές. Άλλαξαν τα υποκείμενα, αλλά ο χάρτης παραμένει όμοιος.
Γιατί υπάρχει τέτοια διαφοροποίηση;
Στις τοπικές εκλογές επήλθε μια ρήξη με το παρελθόν, καθώς υπήρξαν ψηφοδέλτια της Λαϊκής Ενότητας τα οποία έφτασαν από τον πάτο στην κορυφή, με συμμετοχικό τρόπο, με πολλά διαφορετικά αντικείμενα και όντως σε πολλές περιπτώσεις με το επιπλέον πλεονέκτημα ενός εμβληματικού ηγέτη. Ωστόσο, και σε μέρη όπου οι υποψήφιοι δεν ήταν τόσο γνωστοί πέτυχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο λαός επιβράβευσε σαφώς την Λαϊκή Ενότητα, περισσότερο από κάθε άλλη δύναμη. Η περίπτωση της Μαδρίτης είναι υποδειγματική: το Ahora Madrid (Μαδρίτη Τώρα) κέρδισε 500.000 ψήφους στην ίδια πόλη που το Podemos κέρδισε 280.000 ψήφους.
Και ποιο είναι το συμπέρασμα;
Βλέποντας μπροστά προς τις εθνικές εκλογές, πρέπει να χτίσουμε μια διαδικασία λαϊκής ενότητας από τα κάτω προς τα πάνω και με συμμετοχικό τρόπο, όπως το είδαμε σε αυτές τις τοπικές εκλογές ώστε να μετασχηματίσουμε τη χώρα.
Αναφέρατε τη Μαδρίτη, ίσως το μέρος που αναπαριστά με τον καλύτερο τρόπο την αναποδιά της ΕΑ στις 24/5. Την ίδια Κυριακή, η υποψήφια της ΕΑΚΜ (Ενωμένη Αριστερά της Κοινότητας της Μαδρίτης), Ρακέλ Λόπεθ, είπε πως είστε «αξιοθρήνητοι». Πως αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση στη Μαδρίτη;
Η πολιτική πρέπει να είναι συνεπής και ειλικρινής αλλά πρέπει να είναι και καλαίσθητη. Όταν η πολιτική αρχίζει να προσβάλλει τότε δεν είναι πια πολιτική. Δεν πρόκειται να προβώ σε λασπολογία. Όμως η κατάσταση της Μαδρίτης είναι σοβαρή επειδή έχουμε μια περίπλοκη κατάσταση όπου είχαμε αγωνιστές σε δύο λίστες στις τοπικές εκλογές. Αυτός είναι ο λόγος που η ΕΑ δεν αναγνώρισε την υποψηφιότητα της Ρακέλ. Δεν ακολούθησαν τις διαδικασίες.
Ο λαός μίλησε με την ψήφο του και απέδειξε πως η Μαδρίτη υποδέχτηκε εκπληκτικά την υποψηφιότητα της Λαϊκής Ενότητας. Αναφέρομαι σε πόλεις όπως οι Χετάφε, Λεγανές, Αλκορκόν, Φουενλαμπράδα κ.α. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν πολλοί αγωνιστές που αναγκάστηκαν να αφήσουν την ΕΑ εξαιτίας των ηγετών της ΕΑΚΜ. Παραδείγματος χάριν, ο Μαουρίτσιο [Βαλιέντε, οποίος ήταν υποψήφιος του Ahora Madrid] ή η Βανέσα [Λίλο, υποψήφια στην Χετάφε], οι νικητές των προκριματικών στην ΕΑΚΜ που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την ΕΑΚΜ, αλλά δεν εγκατέλειψαν την μαχητικότητά τους, έδειξαν πως αυτή η πολιτική γραμμή έφερε εκπληκτικά αποτελέσματα, τα οποία μπορούν να βελτιώσουν τη διαδικασία οικοδόμησης της Λαϊκής Ενότητας. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι απαραίτητοι για το σχέδιο της ΕΑ και αυτό που αντιμετωπίζω τώρα είναι η ανοικοδόμηση της Αριστεράς σε όλα τα πεδία ώστε να υπηρετήσουμε το σχέδιο της Λαϊκής Ενότητας.
Αυτή η ανοικοδόμηση σημαίνει την αποσύνδεση της ΕΑΚΜ;
Αυτές είναι συλλογικές και εσωτερικές συζητήσεις που δεν έχουν ανοίξει ακόμη και δεν θα το κάνω εγώ προσωπικά εδώ. Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως οι επόμενες γενιές κινδυνεύουν. Δεν είναι ζήτημα διατήρησης καρεκλών και συμβούλων, αλλά του να είμαστε μέρος ενός κοινωνικού μετασχηματισμού που θα αποτρέψει την εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού. Και αυτό στη Μαδρίτη συμπεριλαμβάνει την ανάκτηση όλου του κόσμου που έχει φύγει και τη συγκέντρωση όλων των μηχανισμών που αποτελούν κομμάτι του σχεδίου της Ομοσπονδιακής ΕΑ.
Ο Κάγιο Λάρα [ο αργηχός της ΕΑ] στήριξε απερίφραστα την υποψηφιότητα της Ρακέλ Λόπεθ, παρότι η ομοσπονδιακή προεδρεία δεν στήριξε αυτό το ψηφοδέλτιο. Θα έχει κάποια επίπτωση αυτή η προσωπική απόφαση;
Η θέση της ομοσπονδιακής ΕΑ ήταν ξεκάθαρη και συγκεκριμένη. Πρόκειται για ένα ψήφισμα που είναι διαθέσιμο προς όσους θέλουν να το δουν. Αυτό το ψήφισμα λέει ότι η υποψηφιότητα δεν αναγνωριζόταν, συνεπώς, οι αρχηγοί έπραξαν πολύ καλά που σεβάστηκαν αυτή την απόφαση. Κάποιοι από τους αρχηγούς στήριξαν την ΕΑΚΜ και κάποιοι άλλοι στήριξαν το Ahora Madrid, αλλά προσωπικά, όχι εκπροσωπώντας την ΕΑ. Οποιαδήποτε άλλη ερώτηση είναι για τον Κάγιο, όχι για εμένα. Χθες ήταν η μέρα του αναστοχασμού των αποτελεσμάτων. Σήμερα είναι η πρώτη μέρα προώθησης και οικοδόμησης της Λαϊκής Ενότητας ώστε να νικήσει στις εθνικές εκλογές. Κι αυτός είναι ο ρόλος μου, αφού είμαι ο υποψήφιος της ΕΑ για τις εθνικές εκλογές. Δεν είμαι ένας υποψήφιος που απλώς θα δανείσει το πρόσωπό του για να κερδηθούν ψήφοι, αλλά που θα αναπτύξει ένα πολιτικό σχέδιο και που θα βάλει όλους τους μηχανισμούς στη θέση τους για να το πετύχει. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να πάρω το μάθημα που μας έδωσε ο κόσμος την Κυριακή, ώστε να ξεκινήσω μια γενναία και ταπεινή διαδικασία συμμετοχικής οικοδόμησης από τα κάτω προς τα πάνω για τις εθνικές εκλογές.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της διαδικασίας λαϊκής ενότητας; Ποια είναι η πρότασή σας;
Οποιαδήποτε διαδικασία σύγκλισης περνάει μέσα από ένα προγραμματικό πλαίσιο που θα συζητηθεί συλλογικά. Το έχουμε δει στο Ahora Madrid, το Barcelona Comú, ή στο Zaragoza en Común. Όπως είπε ο Χούλιο Ανγκίτα, η πολιτική πρέπει να βασίζεται σε «πρόγραμμα, πρόγραμμα, πρόγραμμα».
Πέραν τούτου, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δεν μπορεί να είναι μια συνάντηση πολιτικών αρχηγών με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση που θα μοιραστούν εκλογική στέγη, αντιθέτως πρέπει να είναι μια απολύτως συμμετοχική και δημοκρατική διαδικασία όπου τα πάντα θα αποφασιστούν από τον κόσμο. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε προκριματικούς και άλλους μηχανισμούς για την οικοδόμηση της λαϊκής ενότητας. Αυτή είναι μια ιδέα: έχουμε αρκετό χρόνο να τα συζητήσουμε όλα αυτά.
Αυτό που συνέβη στην Γαλικία, την Βαρκελώνη ή στη Μαδρίτη αφήνει τα αρχικά και τα λογότυπα των κομμάτων λιγάκι στην άκρη. Παράλληλα με την άποψη σας, την οποία έχετε καταστήσει σαφή, είναι πρόθυμη η ΕΑ να εγκαταλείψει τα σύμβολά της ώστε να πετύχει την λαϊκή ενότητα;
Προερχόμαστε από μία εκ των πιο όμορφων και συνεπών πολιτικών παραδόσεων, την κομμουνιστική, σοσιαλιστική και δημοκρατική παράδοση. Μια παράδοση που μας οδήγησε στον Πέπε Ντίαζ και το Λαϊκό Μέτωπο. Είμαι μέλος του ΚΚΙ, το οποίο δεν συμμετέχει στις εκλογές με τα αρχικά του από το 1986, αλλά αποτελεί κομμάτι του σχεδίου της ΕΑ, και της Αριστεράς της χώρας. Ωστόσο το ΚΚΙ, έχει πλήρη αυτονομία και ανεξαρτησία.
Αυτό που απέδειξε η Μαδρίτη, η Βαρκελώνη και η Λα Κορούνια είναι ότι οι αγωνιστές της ΕΑ είναι κομμάτι της διαδικασίας της Λαϊκής Ενότητας στα ψηφοδέλτια. Η ΕΑ δεν εξαφανίζεται, συμβάλλει. Αυτή είναι η αίσθηση της πλειοψηφίας, όχι μια γενικευμένη αίσθηση. Είναι συνεπής ως προς τα εγκεκριμένα έγγραφα της 9ης και της 10ης συνέλευσης, αλλά και της 1ης συνέλευσης, επίσης. Στόχος της ΕΑ είναι να θέσει ως πρωτεύουσα την ανάγκη για κοινωνικό μετασχηματισμό και τα εκλογικά ζητήματα είναι δευτερεύοντα.
Όμως ασκούνται σημαντικές αντιδράσεις από αντίστοιχους ηγέτες στην οργάνωση. Μπορούν να εξισορροπηθούν;
Υπάρχει αντίδραση, θα ήταν ανειλικρινές να το αρνηθώ, όμως πρόκειται για μια μειοψηφία και θα ξεπεραστεί. Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για σημαντική αντίδραση. Πρώτον, έχω την αντίληψη πως οι αγωνιστές ξέρουν τι θέλουν. Δεύτερον, πρόκειται για τη συνοχή του πολιτικού σχεδίου. Και τρίτον, κανείς δεν θέλησε να κατεβεί εναντίον μου στις προκριματικές. Θα μου άρεσε να είχα να αναμετρηθώ με (άλλα) σχέδια κατά την προκριματική διαδικασία, αλλά κανείς δεν το θέλησε. Υπερασπιζόμαστε το σχέδιο της ΕΑ, είμαστε πιστοί της ΕΑ και θέλουμε να επικεντρώσουμε την οργάνωση σε μια διαδικασία κοινωνικού μετασχηματισμού.
Χρειάζονται αλλαγές στην ΕΑ για να ξεπεραστούν αυτές τις αντιδράσεις και να πετύχουμε μια διαδικασία σύγκλισης για τις εθνικές εκλογές;
Πριν μερικούς μήνες ξεκινήσαμε μια διαδικασία ανανέωσης και η πιο ξεκάθαρη απόδειξη είναι η υποψηφιότητά μου για πρόεδρος της Κυβέρνησης. Ένα κομμάτι της διάγνωσης ήταν ότι η ΕΑ αφέθηκε σε αυτή την ιστορική συγκυρία και ότι αυτό πρέπει να διορθωθεί. Επιπλέον, είμαι υποψήφιος γι` αυτό ώστε η ΕΑ να μπορέσει να συμβαδίσει με αυτή την ιστορική και πολιτική συγκυρία.
Προς ποιον απευθύνετε αυτή την έκκληση για λαϊκή ενότητα και ποιος θα έπρεπε να εκπροσωπηθεί;
Κάνω αυτή την πρόταση με ταπεινότητα και με την πεποίθηση ότι μπορούμε να συμβάλλουμε στη διαδικασία, όπως δείξαμε στις πόλεις που σημειώθηκε επιτυχία. Απευθύνω αυτή την πρόταση σε όσους ανταποκριθούν. Αναφέρομαι σε ήδη συγκροτημένες πολιτικές οργανώσεις, όπως το Podemos, το Equo (Ίσο – το οικολογικό κόμμα) και πολλές άλλες, σε κοινωνικά κινήματα, συνοικιακές ενώσεις και μαχητικά συνδικάτα, με άλλα λόγια σε όλα τα υποκείμενα που εμπλέκονται σε μια διαδικασία κοινωνικού μετασχηματισμού με βάση τις αξίες και τις αρχές της Αριστεράς. Όσο περισσότεροι συμμετέχουν, τόσο το καλύτερο καθώς αυτό πραγματοποιεί μια αλλαγή σε βάθος. Δεν εστιάζουμε μόνο στους εκπροσώπους, πρέπει να εστιάσουμε στα πάντα.
Πιστεύετε πως το Podemos θα μπει σε ένα ψηφοδέλτιο λαϊκής ενότητας στο οποίο, αναφέρατε πριν πως, δεν υπάρχει καταλυτικός παράγοντας;
Το Podemos είναι μια οργάνωση που γεννήθηκε με έναν ξεκάθαρα πρωτοποριακό χαρακτήρα, ο οποίος είναι κι αυτό που ενέπνευσε πολύ κόσμο. Είχαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα στην Ευρώπη χάρη στον χαρακτήρα τους και την πρόσκληση που είχαν απευθύνει για διάλογο και επίτευξη κοινής συναίνεσης εντός της Αριστεράς. Αυτό που αντιλαμβάνομαι όταν συνομιλώ με κύκλους του Podemos είναι ότι ο κόσμος είναι πρόθυμος και επιζητά την ενότητα.
Το Podemos έχει κατά μέσο όρο 14% στις περιφερειακές εκλογές. Και με 14% δεν μπορείς να μετασχηματίσεις την κοινωνία. Η ΕΑ αποτελούσε πάντα ένα κρίσιμο κομμάτι και πάντα εκφραζόταν πως η ΕΑ δεν μπορεί να συμβιβαστεί με ένα 5% ή ένα 10% ή ένα 15%, καθώς ο στόχος μας είναι να εκπροσωπήσουμε την κοινωνική πλειοψηφία και να μετασχηματίσουμε την κοινωνία, γι`αυτό νομίζω πως θα έπρεπε να είμαστε πιο φιλόδοξοι. Έχουμε την τύχη να έχουμε βρει το κλειδί στη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και σε πολλές άλλες πόλεις.
Ο Πάμπλο [Ιγκλέσιας] είναι ένας τύπος που όχι μόνο εκτιμώ προσωπικά, αλλά που αναγνωρίζω και τις πολιτικές του ικανότητες. Είναι ευφυής και πιστεύω πως θα μπορέσει να διαβάσει την ιστορική συγκυρία. Αυτό το έμαθα από την Γιολάντα Ντίαζ [συντονίστρια της ΕΑ στην Γαλικία], που ακολουθεί την ίδια γραμμή. Ο Πάμπλο είχε μεγάλη εμπλοκή στην διαδικασία που στέφθηκε με τόση επιτυχία για την Γαλιθκιανή Εναλλακτική Αριστερά και νομίζω πως θα λάβει αυτές τις αποφάσεις στην οργάνωσή του και ως ανήσυχος πολίτης. Ελπίζω πως έτσι θα γίνει καθώς πρέπει να εμποδίσουμε την εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού σε αυτή τη χώρα.
Είχατε καθόλου επαφές μαζί του από την Κυριακή και μετά;
Όχι, δεν είχα. Συναντηθήκαμε στο τηλεοπτικό πρόγραμμα ‘Los desayunos de TVE‘ (Το πρωινό της Ισπανικής Τηλεόρασης) αλλά δεν είχαμε χρόνο να μιλήσουμε. Θα συναντηθούμε σύντομα μαζί με τον λαό και τις οργανώσεις για να βοηθήσουμε να χτιστεί αυτή η ενότητα. Κανείς δεν θα κυβερνά την οργάνωση, χρειάζεται μόνο ο κόσμος και πολύς διάλογος. Η διαδικασία της Λαϊκής Ενότητας που είδαμε στο Ganemos Madrid, τον προκάτοχο του Ahora Madrid, χρειάστηκε πολύ διάλογο, καθώς υπάρχουν πολλά πράγματα και διαφορές να εξισορροπηθούν. Πρέπει να συμφωνήσουμε σε πολλά σημεία για ένα ελάχιστο πρόγραμμα.
Με τις εθνικές εκλογές προγραμματισμένες για το Νοέμβρη, θα κλείσει ένας έντονος εκλογικός κύκλος. Θα κλείσει το παράθυρο της ευκαιρίας για αλλαγή μετά από αυτό;
Θα υπάρξει αλλαγή. Οι οικονομολόγοι που είναι επικριτές του συστήματος ξέρουν πως αυτό που βρίσκεται στο τραπέζι είναι το εξαντλημένο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, το καπιταλιστικό μοντέλο, το οποίο αναδιοργανώνεται. Αυτό κάνει το ΛΚ (PP) και αυτό είναι που ξεκίνησε το ΙΣΕΚ (PSOE). Κατά συνέπεια, αυτό επέφερε βάρβαρες αλλαγές στην κοινωνική δομή, τους νόμους, το Σύνταγμα, όπως έκαναν εκείνοι το 2011. Συνεπάγεται επίσης κοινωνικές και περιβαλλοντικές αλλαγές.
Το πρόβλημα είναι αν η έκβαση αυτής της αλλαγής θα καθοδηγείται από την Δεξιά ή την Αριστερά. Η πραγματική πρόκληση είναι αν ο νεοφιλελευθερισμός θα εδραιωθεί ή αν θα εκκινήσει μια συνταγματική, οικονομική και πολιτική διαδικασία διαφορετικής φύσεως. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ότι θα μπορούσε να παγιώσει έναν τρόπο ζωής μόνιμης ανασφάλειας, διαρθρωτικής προσαρμογής και συμβάσεων για τα σκουπίδια. Αν οι αρχηγοί του ΛΚ και του ΙΣΕΚ που υπακούν στην «Τρόικα» συνεχίσουν να ηγούνται αυτής της χώρας, η αλλαγή θα οδηγήσει σε μια καταστροφική κοινωνική διάρθρωση.