• Ακολουθώντας τις εντολές της τρόικας, ένα διευθυντήριο [1] αποτελούμενο από τους προέδρους πέντε ευρωπαϊκών θεσμών προτείνει την εφαρμογή των οικονομικών και κοινωνικών μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Η αντιπολίτευση δραστηριοποιείται.
Τον Ιούνιο του 2015 ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ παρουσίασε μια έκθεση την οποία είχε συγγράψει μαζί με τους προέδρους της Ευρωζώνης, του Γιούρογκρουπ, της ΕΚΤ και τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου (τον μόνο εκλεγμένο από τους τέσσερις).
Προτεραιότητά του, σύμφωνα με την παραπάνω έκθεση, είναι η υλοποίηση μιας «οικονομικής ένωσης που θα προωθεί τη σύγκληση, τη μεγέθυνση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας».
Κατ’ αρχάς, μέσω της δημιουργίας θεσμών που θα εποπτεύουν την ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης, ή, με τα λόγια του ιδίου: «με την αυστηρή εφαρμογή της Διαδικασίας Μακροχρόνιας Ανισορροπίας, την επικέντρωση στην απασχόληση και την κοινωνική αποδοτικότητα και με τον αποτελεσματικότερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών […] η σύγκληση πρέπει να γίνει πιο δεσμευτική μέσω ενός συνόλου υψηλών στόχων που θα καθορίζονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και θα είναι κοινοί». Η εφαρμογή τους θα εξαρτάται από την «Αρχή Ανταγωνιστικότητας» που κάθε χώρα θα πρέπει να διαθέτει.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για την κλιμάκωση και εδραίωση των πολιτικών που υποστηρίζουν τη λιτότητα, τη μείωση των μισθών, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους και που ελέγχονται από τους τεχνοκράτες των Βρυξελών. Δηλαδή, τα μέτρα που επιβλήθηκαν βίαια στην Ελλάδα από το 2008 και μετά, γίνονται μόνιμος κανόνας για όλες τις χώρες της ΕΕ, αλλά με πιο διακριτικό, πλην όμως, εξίσου αποτελεσματικό τρόπο.
Επιπλέον, επιδιώκουν την οριστικοποίηση της οικονομικής ένωσης με στόχο την ενίσχυση των εξουσιών της ΕΚΤ επί των εθνικών κεντρικών τραπεζών, οι οποίες θα υπαχθούν στον διοικητικό της έλεγχο επ’ αόριστον.
Έτσι, η ΕΕ θα υπολείπεται κατά πολύ λίγο μιας δημοσιονομικής ένωσης η οποία θα διαθέτει μια δημοσιονομική επιτροπή συμβουλευτικού χαρακτήρα. Ρόλος της δεύτερης θα είναι η υποστήριξη των δημοσιονομικών συμβουλών που θα δίνονται στα κράτη μέλη και η επιβολή αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων, στο όνομα της "οικονομικής σταθερότητας».
Τέλος, για να φανεί καθαρά η υποστήριξη του διευθυντηρίου στον φεντεραλισμό, πρέπει να συσταθεί μια «ενιαία εκπροσώπηση προς τα έξω» της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (EMU), προκειμένου αυτή να συνομιλεί ομόφωνα με το ΔΝΤ (έτσι ισχυρίζονται) και να ενισχυθεί ο ρόλος του προέδρου του Γιούρογκρουπ (που δεν εκλέγεται, ας μην το ξεχνάμε) αναφορικά τόσο με τις εξουσίες όσο και με τους πόρους που διαθέτει.
Η κοινωνική διάσταση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, που αναφέρεται έστω και στο τέλος της έκθεσης, θα αφεθεί σε μια συμβουλευτική ομάδα εμπειρογνωμόνων και τα μέτρα ενδέχεται να εφαρμοστούν κάποια στιγμή μέχρι το 2025.
Ποια πρέπει να είναι η απάντηση σε αυτά τα σχέδια που στόχο έχουν την εδραίωση των πολιτικών του οντοφιλελευθερισμού, την επιτάχυνση της ομοσπονδοποίησης της ΕΕ και τη δημιουργία ενός πυρήνα κρατών μέσα στην Ευρωζώνη;
Πολυάριθμα συνδικάτα και κινήματα στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται ήδη πάνω σε αυτό. Απηύθυναν ένα συλλογικό «κάλεσμα από την Ελλάδα προς την Ευρώπη» με τη μορφή συλλογής υπογραφών, με το οποίο ζητούν την επαναφορά του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης, ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να οργανωθούν, καθώς και του δικαιώματος έκφρασης των κοινωνικών αγώνων. Ζητούν, επίσης, την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Αυτό σημαίνει ότι οι όροι που επιβάλλει το μνημόνιο του Ιουλίου πρέπει να καταργηθούν.
Η ευρωπαϊκή κοινωνία αντιμετωπίζει προκλήσεις που περιέχουν αντίθετες ιδεολογίες. Αφενός, το διευθυντήριο επιδιώκει περισσότερο ανταγωνισμό μεταξύ των ατόμων, περισσότερη λιτότητα και θεωρεί τα εργασιακά δικαιώματα τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα, επιδιώκει δηλαδή, υψηλά κέρδη και αποδόσεις για τα χρηματιστηριακά προϊόντα και λιγότερη δημοκρατία. Για την αντίπαλη ιδεολογία, η προστασία και αναγνώριση της αξίας της εργασίας αποτελεί αποτελεσματικό οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό μέτρο που επιτρέπει σε όλους να έχουν μια αξιοπρεπή θέση εργασίας και σε όρους αμοιβής και σε όρους εργασιακών συνθηκών, ενώ προετοιμάζει το έδαφος για την οικολογική μετάβαση και τον παραγωγικό μετασχηματισμό που μπορεί να σώσει τον πλανήτη από την καταστροφή, η οποία φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη με το πρόγραμμα του διευθυντηρίου.
Στην τελευταία συνάντηση του AlterSummit στο Παρίσι στις 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου, αποφασίστηκε οι οργανώσεις-μέλη του AlterSummit να συγκεντρώσουν όσο το δυνατό περισσότερες υπογραφές στο παρακάτω κάλεσμα. Παρακαλούμε, υπογράψτε αν επιθυμείτε μια κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιη Ευρώπη.
Σταματήστε το πραξικόπημα: συλλογικές διαπραγματεύσεις τώρα!: mayday.gr/en/home/ 
Μετάφραση: Καλλιόπη Αλεξοπούλου