Παρίσι, Σορβόνη, 4- 5 Οκτωβρίου 2013
Αφιερωμένο κυρίως στις έννοιες της δημοκρατίας και επανάστασης που υπάρχουν στο έργο της Ρόζα Λούξεμπουργκ, το Διεθνές Συνέδριο στο οποίο το οποίο εμπλουτίστηκε από τις εισηγήσεις μιας πλειάδας διεθνών επιστημόνων- από τη Γερμανία, Βραζιλία, Γαλλία, Ιαπωνία, Αγγλία, Ινδία και τον Καναδά-είχε μια συμμετοχή που έφτασε περίπου τα 200 άτομα. Η επιτυχία του δείχνει πόσο επίκαιρες παραμένουν οι έννοιες της Ρόζας Λούξεμπουργκ σε μια περίοδο πολύ-επίπεδης κρίσης.
Μια από τις πιο σημαντικές συνεισφορές της Λούξεμπουργκ στη σύγχρονη μαρξιστική σκέψη είναι η άρνησή της να διαχωρίσει τις έννοιες «δημοκρατία» και «επανάσταση». Αυτή η προσέγγιση αναπτύχθηκε στην κριτική της για τα όρια της αστικής δημοκρατίας, την ιδέα της για τον επαναστατικό αγώνα ως δημοκρατική αυτο-χειραφέτηση των «μεγάλων μαζών», το όραμά της για μια σοσιαλιστική δημοκρατία, καθώς και η αμετακίνητη εμμονή της- όταν συζητούσε με Ρώσους επαναστάτες- στη σημασία των δημοκρατικών ελευθεριών κατά τη μετάβαση προς τον σοσιαλισμό.
Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, που χτύπησε τόσο σκληρά σημαντικά μέρη του κόσμου και αμφισβήτησε το κοινωνικό μοντέλο καθώς και τις δημοκρατικές δομές, μας έχει οδηγήσει σε μια πολιτική κρίση που απομακρύνει από την πολιτική όλο και περισσότερους πολίτες οι οποίοι υφίστανται τα πλήγματα τόσο κεντρο-δεξιών όσο και κεντρο-αριστερών κυβερνήσεων. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο προβληματισμός της Ρόζα Λούξεμπουργκ για τη σχέση των «μαζών» με τον κοινωνικό μετασχηματισμό, τα κόμματα και τα συνδικάτα εμπνέει περισσότερο από ποτέ. Για τη Λούξεμπουργκ, η πραγματική αλλαγή μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο από μια μαζική κινητοποίηση- και όχι από μια απλή «συμμετοχή»- μέσα από μορφές αυτο-οργάνωσης και αυτο-χειραφέτησης με την αλλαγή του ίδιου του ρόλου των κομμάτων και των συνδικάτων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρνείται να διαχωρίσει την έννοια της επανάστασης από την έννοια της δημοκρατίας. Η μία δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την άλλη.
Υπάρχουν πολλά απτά παραδείγματα της σχέσης μεταξύ επανάστασης και δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο-στην Τυνησία, τη Βραζιλία, την Ισπανία ή την Τουρκία. Σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις αυθόρμητων κοινωνικών διαδηλώσεων, ο κόσμος κατεβαίνει στους δρόμους και απαιτεί περισσότερη δημοκρατία. Διάφοροι ομιλητές έχουν χαρακτηρίσει αυτά τα κινήματα ως «στιγμές της Ρόζα Λούξεμπουργκ». Αυτά τα πρόσφατα κινήματα, καθώς και η κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, μας αναγκάζουν να αναθεωρήσουμε η ακόμα και να επανεφεύρουμε τα ζητήματα που αντιμετωπίζει το συνολικό κίνημα χειραφέτησης. Εν προκειμένω, οι έννοιες της Ρόζα Λούξεμπουργκ και η συζήτηση για την ερμηνεία τους είναι μεγάλης σημασίας.
Το συνέδριο διοργανώθηκε και/ ή υποστηρίχθηκε από:
-
Την Διεθνή Εταιρεία Ρόζα Λούξεμπουργκ
-
Το Πανεπιστήμιο Παρισιού Ι Πάνθεον- Σορβόνη/ Κέντρο Ιστορίας Συστημάτων Σύγχρονης Σκέψης (University of Paris I Panthéon-La Sorbonne/ Centre d’Histoire des Systèmes de Pensée Moderne (CHSPM))
-
Το περιφερειακό συμβούλιο της Ιλ ντε Φρανς (Ile-de-France)
-
Το Espaces Marx
-
Το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ (Rosa Luxemburg Foundation)
-
Το Ιδρυμα Γκέρντα και Χέρμαν Βέμπερ (Gerda-und-Hermann-Weber-Stiftung)
-
Το transform! europe
-
Τη συλλογικότητα Σμόλνυ (Collectif Smolny)
-
Την κριτική επιθεώρηση “Contretemps »
Βρείτε το πρόγραμμα του συνεδρίου στα δεξιά στην «Τεκμηρίωση»