Τρεις μήνες πριν τoν πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αποτελούν τα κεντρικά ζητήματα της εκλογικής αναμέτρησης συναρτώνται με τη συζήτηση για το δημόσιο χρέος. Άλλα διακριτά θέματα είναι η λαϊκή κυριαρχία, η φύση των διαφορετικών εξουσιών, η θέση των πολιτικών και της πολιτικής και το μέλλον της δημοκρατίας.
Εκτός από τον Νικολά Σαρκοζύ, ο οποίος δεν είναι ακόμα επίσημα υποψήφιος αλλά με το πρόσχημα της τρέχουσας προεδρικής του ιδιότητας παρεμβαίνει συχνά σαν να ήταν, υπάρχουν άλλοι 14 υποψήφιοι. Μόνο έξι από αυτούς μπορούν να ελπίζουν σε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Οι υπόλοιποι κατέθεσαν υποψηφιότητα για να έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ ή για να χρηματοδοτήσουν τα κόμματα τους.
Οι δύο υποψήφιοι που προηγούνται είναι φανερό ότι πολύ δύσκολα προκαλούν ενθουσιασμό ή δημιουργούν ελπίδες. Ο Νικολά Σαρκοζύ είναι εκείνος που όξυνε την κοινωνική ανισότητα και την ανεργία, επιτέθηκε στην κοινωνική ασφάλιση, και μείωσε την αξία της εργασίας. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας από ΑΑΑ, για την οποία ο Σαρκοζύ πάσχιζε σκληρά, τον δυσκολεύει να παίξει το ρόλο του Προέδρου – προστάτη. Ο Φρανσουά Ολάντ, υποψήφιος των Σοσιαλιστών και καθαρός νικητής στο δεύτερο γύρο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ποντάρει στην απόρριψη του σαρκοζισμού αλλά δεν καταφέρνει να παρουσιάσει μια εναλλακτική πρόταση και να προτείνει μια πραγματικά διαφορετική κατεύθυνση. Κατά την άποψή του, είναι αναγκαίο να προσαρμοστούμε στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των χρηματιστικών αγορών. Έτσι, οι αριστερές προτάσεις που σπάνια εκστομίζει μοιάζουν πλέον απίθανες: για παράδειγμα, πως θα προστατέψεις τις κοινωνικές υπηρεσίες χωρίς να επιτεθείς στις αγορές;
Στην άκρα Δεξιά η Μαρίν Λε Πεν, υποψήφια του Εθνικού Μετώπου, οικοδομεί της επιθετική της τακτική και χτίζει την επίθεσή της πάνω στην αγωνία και στις κοινωνικές διαιρέσεις τις οποίες τροφοδοτεί η κρίση και η οπισθοδρομική κοινωνική πολιτική και έτσι αγγίζει το 20% στις δημοσκοπήσεις. Ο τέταρτος υποψήφιος (12% στις δημοσκοπήσεις), ο κεντρο-δεξιός Φρανσουά Μπαϊρού, προτείνει σταθερά δεξιές πολιτικές και εκθειάζει τις αρετές των προϋπολογισμών λιτότητας. Για τον δεύτερο γύρο τον έχουν προσεγγίσει ήδη έντονα και η Δεξιά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Στην πέμπτη θέση, ο υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς, Ζαν Λικ Μελανσόν, στηρίζεται από επτά οργανώσεις συμπεριλαμβανομένου του Κομμουνιστικού Κόμματος και του Κόμματος της Αριστεράς. Κερδίζει την υποστήριξη ενός αυξανόμενου αριθμού συνδικαλιστών, ακτιβιστών και πολιτών. Σήμερα συγκεντρώνει ποσοστό 8% στις δημοσκοπήσεις.[1] Ένας αυξανόμενος αριθμός πολιτών που είχαν εγκαταλείψει την ενασχόληση με την πολιτική συμμετέχει τώρα στην προεκλογική του εκστρατεία. Η πρώτη δημόσια εκδήλωση του Μετώπου, που έγινε στις 13 Ιανουαρίου στην επαρχιακή πόλη Νάντ, συγκέντρωσε 6.000 άτομα. Η τόλμη με την οποία ο υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς εναντιώνεται στην κυριαρχία των χρηματοπιστωτικών αγορών, καλεί για «πλήγματα στο καπιταλιστικό σύστημα» και προτείνει την πολιτική ρήξη με την κυρίαρχη λογική, στοχεύει στην καρδιά της προβληματικής και έρχεται σε έντονη αντίθεση με το κυρίαρχο συναινετικό περιβάλλον. Σε μια πρόσφατη τηλεοπτική μετάδοση που είδαν 3,2 εκατομμύρια θεατές, οι σχολιαστές τόνισαν ότι ήταν από τους λίγους που πραγματικά διατύπωσαν προτάσεις. Το πολιτικό πρόγραμμα με τον τίτλο «Πρώτα ο άνθρωπος» έχει πουλήσει ήδη 300.000 αντίτυπα και είναι από τα πλέον δημοφιλή έντυπα στη Γαλλία. Δεν συνθηκολογούμε με τις προσταγές των χρηματοπιστωτικών αγορών, η εξουσία στο λαό, ανθρώπινη ανάπτυξη, αναζωογόνηση της αγοραστικής δύναμης και σταθερή απασχόληση για έξοδο από τη κρίση, χαμηλότερα επιτόκια, φορολογική δικαιοσύνη, οικολογικός σχεδιασμός, επαναπροσδιορισμός της ΕΕ – αυτά είναι τα μηνύματα που στέλνει το Μέτωπο της Αριστεράς. Ο λόγος του είναι αντικαπιταλιστικός, χωρίς να περιορίζεται στη διαμαρτυρία. Εκφράζει σαφώς την θέληση να αλλάξει η κυρίαρχη δομή και να κερδίσει την πλειοψηφία και να γίνει ή πρώτη δύναμη στην ευρύτερη Αριστερά. Η ανταπόκριση στην κοινή γνώμη αυξάνεται διαρκώς σε αντίθεση με την άκρα Αριστερά, της οποίας οι δύο υποψήφιοι[2] είναι αυτή τη στιγμή ανεπαρκείς, ενώ η Εύα Τζολί, υποψήφια του κόμματος «Ευρώπη, Οικολογία – οι Πράσινοι», ακούγεται ελάχιστα και περιορίζεται στο 3% στις δημοσκοπήσεις.
Το Μέτωπο της Αριστεράς απευθύνεται σε λαϊκά στρώματα που εγκατέλειψαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο στόχος του είναι να αμβλύνει τη δυναμική της Μαρίν Λε Πέν, στην οποία επιτίθεται κατηγορώντας την πως αποτελεί το «μαντρόσκυλο του συστήματος» και το «δεξί χέρι του καπιταλισμού». Μπορούμε να πούμε πως το Μέτωπο της Αριστεράς έχει περάσει επιτυχώς την πρώτη δοκιμασία να φέρει στο προεκλογικό προσκήνιο το ζήτημα της ρήξης με τις υπάρχουσες πολιτικές. Τώρα η πρόκληση είναι η σημαντική διεύρυνση της δυναμικής του στα λαϊκά στρώματα. Οι υποψήφιοι του Μετώπου της Αριστεράς στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου θα είναι οι “ιμάντες μεταφοράς” σε κάθε περιφέρεια της εκλογικής καμπάνιας, στην οποία συμμετέχει ήδη ένας μεγάλος αριθμός ακτιβιστών που ήταν επικεφαλής της εκστρατείας του 2005 εναντίον του Ευρωσυντάγματος.