Σε αντίθεση με υπερβολικά αισιόδοξες διακηρύξεις στα κυρίαρχα ΜΜΕ, η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει την κρίση. Αντίθετα, τα προγράμματα λιτότητας που εκπονούνται από την «τρόικα», δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν οδηγούν μόνο σε μια δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού στις χώρες στις οποίες έχουν επιβληθεί, αλλά απειλούν επίσης να βυθίσουν μεγάλο τμήμα του Ευρωπαϊκού Νότου σε κοινωνική και ανθρώπινη καταστροφή.
Επιπλέον, αυτή η κρίση θα οδηγήσει την Ευρώπη σε μια μακροχρόνια ύφεση, όπως φαίνεται να δείχνουν τα στοιχεία για τις οικονομικές προοπτικές που δημοσιεύτηκαν στο τέλος του χρόνου. Αυτό προφανώς θα επηρεάσει όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εμφανίζουν μια σταθερή οικονομική κατάσταση, τα οποία σήμερα φαίνονται να ενισχύονται από την κρίση.
Πριν από το ακόμα γενικά σκοτεινό οικονομικό υπόβαθρο μια σαφής τάση σχηματίζεται προς την συγκέντρωση των διαδικασεών λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της οργάνωσης τους με αυταρχικό τρόπο. Το δημοσιονομικό σύμφωνο το οποίο συμφώνησαν το Δεκέμβριο του 2011 26 από τους 27 αρχηγούς κυβερνήσεων, κατά το οποίο οι εθνικοί προϋπολογισμοί τέθονται κάτω από τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και η περαιτέρω συσσώρευση της εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ακόμα στερείται δημοκρατικό έλεγχο και δημόσια λογοδοσία μπορεί μόνο να οδηγήσει σε όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ άλλων ανάμεσα σε έναν «πυρήνα της Ευρώπης» γύρω από τις πιο ισχυρές οικονομίες και μιας ευρωπαϊκής περιφέρειας που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο. Αν με αυτές τις πολιτικές η πολυπόθητη «σταθεροποίηση» των χρηματοπιστοτικών αγορών μπορεί να επιτευχθεί πρέπει να είναι περισσότερο από αμφίβολο.
Σχεικά με αυτό, υπάρχουν περαιτέρω πολιτικοί κίνδυνοι: η κρίση και οι καταστροφικές κοινωνικές συνέπεις απονομιμοποιούν την ευρωπαϊκή ενωποίηση στα μάτια μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Προκαλούν και εντείνουν την ανάπτυξη εθνικιστικών και δεξιών λαϊκιστών κομμάτων σε όλη την ήπειρο. Έτσι η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι που απευθύνεται και στον τίτλο του φετινού μνημονίου: «η επιδείνωση της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση: η ανάγκη για μια ουσιαστική αλλαγή».
Ωστόσο, το 2012 ήταν ένα έτος ευρύων κινημάτων αντίστασης σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και της πρώτης διακρατικής απεργίας στις 14 Νοεμβρίου, που ξεκίνησε από μεγάλα νοτιοευρωπαϊκά συνδικάτα και αντήχησε σε μια ευρεία αλληλεγγύη σε άλλα μέρη της Ευρώπης.
Όπως και πέρυσι, το transform!europe έχει αναλάβει την ευθύνη για την παραγωγή τυπωμένων εκδόσεων του Ευρωμνημονίου στα αγγλικά, γαλλικά, ελληνικά και γερμανικά – το τελευταίο σε συνεργασία με το γερμανικό περιοδικό «Sozialismus».
Γι’ αυτό ελπίζουμε όχι μόνο να παρέχουμε μια χρήσιμη συνεισφορά στην ευρωπαϊκή συζήτηση για τις κοινωνικές, οικονομικές και οικολογικές εναλλακτικές λύσεις αλλά και να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη ενός ευρέος πολιτικού κινήματος προς μια άλλη Ευρώπη που συνοψίζεται στην εναλλακτική σύνοδο των ευρωπαϊκών λαών που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στις 7-9 Ιουνίου.
Μεγάλες εκδόσεις του Ευρωμνημονίου μπορείτε να κατεβάσετε εδώ στα αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά, καθώς και περιλήψεις σε άλλες γλώσσες.
Περισσότεροι από 350 οικονομολόγοι και κοινωνικοί επιστήμονες από όλη τν Ευρώπη και πέρα από αυτήν έχουν δηλώσει την υποστήριξή τους για το νέο Ευρωμνημόνιο. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε τον κατάλογο των υπογραφόντων.
www.euromemo.eu