Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) είναι η νικήτρια των φετινών γερμανικών εκλογών. Το κόμμα κατάφερε να αυξήσει πάλι το εκλογικό του ποσοστό πέραν του 40%.
Το αποτέλεσμα του φιλελεύθερου Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP) είναι φρικτά. Το προηγούμενο αποτέλεσμα τους αποδείχτηκε ότι ήταν μια φούσκα που απλώς σηματοδότησε την αρχή του τέλους της παρουσίας του στην Ομοσπονδιακή Βουλή.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) θα μπορούσε να βελτιώσει λίγο τα αποτελέσματά του, αλλά αντίθετα είχε ένα από τα χειρότερα αποτελέσματα στην ιστορία του. Παρά την έντονη εκστρατεία και ψηφοθηρία, εξασφάλισαν μόνο το ένα τέταρτο των ψήφων- συν 2.5% σε σύγκριση με την καθίζηση του 2009- που θα έπρεπε να τους προσγειώσει σχετικά με τις πολιτικές τους δυνατότητες. Το κόμμα προφανώς δεν μπορεί να αναστρέψει τις τεκτονικές αλλαγές μεταξύ των υποστηρικτών του, ως αποτέλεσμα της κοκκινο-πράσινης πολιτικής μεταρρυθμίσεων των ετών 2000-2005. Έχουν οριστικά χάσει ένα σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων τους από το Αριστερό Κόμμα, από αυτούς που δεν ψήφισαν και από το CDU. To SPD δεν μπορούσε να έχει οποιαδήποτε επιτυχία στον χώρο του κοινωνικού κέντρου έναντι της CDU, αλλά δεν κατάφεραν επίσης να αποκρούσουν το Αριστερό Κόμμα στα αριστερά τους.
Ο περιπλάνηση των Πρασίνων σε νέες, νεοαστικές κοινωνικές ομάδες σταμάτησε. Εξασφάλισαν ένα αποτέλεσμα που αντικατοπτρίζει τον αριθμό των παραδοσιακών ψηφοφόρων τους, στο οποίο εστίασαν κατά την τελευταία φάση της εκστρατείας τους. Οι Πράσινοι ήρθαν αντιμέτωποι με μαζική αντίθεση από το στρατόπεδο των συντηρητικών και άλλες ομάδες συνδεόμενες με αυτό, οι οποίες επιτέθηκαν κυρίως στο δημοσιονομικό τους πρόγραμμα.
Το Αριστερό Κόμμα πέτυχε ένα σεβαστό αποτέλεσμα που του εξασφάλισε την τρίτη θέση, ξεπερνώντας τους Πράσινους και το CSU. Το κόμμα μπόρεσε να επιβεβαιώσει το αποτέλεσμα του 2009 και να αναδείξει τον ρόλο του ως εθνικό κόμμα εξασφαλίζοντας πάνω από 5% των ψήφων στο δυτικό μέρος της Γερμανίας.
Η Εναλλακτική Λύση για τη Γερμανία (AfD) παρ’ ολίγο να μπει στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Στο τοπίο των γερμανικών κομμάτων υπάρχει τώρα ένα αντιδραστικό κόμμα στο δεξιό, αστικό φάσμα. Το Afd όχι μόνο ενώνει τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και του FDP που διαφωνούν με την ευρωπαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και με τις υποχρεώσεις της Γερμανίας έναντι των ευρωπαίων εταίρων της, αλλά μπορεί να εξασφαλίσει και ψήφους διαμαρτυρίας από την Αριστερά. Οι εκστρατείες τους σε διάφορα γερμανικά κρατίδια αντανακλούν την ποικιλότητα των δυνάμεων που επικεντρώνονται στο όνομα της «εναλλακτικής λύσης» και δίνουν μια γεύση των προκλήσεων που θα αντιμετωπίσουν σε σχέση με την εδραίωση του κόμματος.
Η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν ελάχιστα υψηλότερη από το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό του 2009. Είναι η πρώτη φορά στα τελευταία 50 χρόνια που ένας τόσος μεγάλος αριθμός ψηφορόφρων δεν εκπροσωπείται στη Βουλή: το ένα έκτο περίπου των ψήφοφόρων δε θα εκπροσωπείται στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Το «αστικό» στρατόπεδο πρέπει τώρα να εξηγήσει αν θα μπορούσε να σημειώνει ή να επιδιώκει διαρκώς επιτυχίες μέσω της συμμαχίας τριών κομμάτων ή να μια επανένωση του AfD με το FDP κάτω από μια εθνικο-φιλελεύθερη σημαία θα ήταν ένας καλύτερος τρόπος εξασφάλισης πολιτικής ισχύος.
Το άθροισμα των ποσοστών του CDU, του FDP και του AfD φτάνει στο 52%, που είναι μεγαλύτερο από το 49% της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και του FDP το 2009. Για δεύτερη κατά συνέχεια φορά το «αστικό» στρατόπεδο υπερέχει του «αριστερού».
Στο «αριστερό» στρατόπεδο τώρα όλα περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα του αν το SPD και οι Πράσινοι θα διατηρήσουν την άποψη ότι αυτοί μόνο εκπροσωπούν την αριστερά η αν η καθιέρωση του Αριστερού Κόμματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ενίσχυση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών τους. Μετά τη αποτυχία της στρατηγικής τους να συμπορευτούν «πάση θυσία» με τους σοσιαλδημοκράτες, οι Πράσινοι χρειάζεται να σκεφτούν αν ακόμα επιθυμούν να δηλώνουν ότι αποτελούν κόμμα ενός συγκεκριμένου πολιτικού στρατοπέδου ή αν θα προτιμούσαν να διασχίζουν τα σύνορα μεταξύ των δύο στρατοπέδων-να σχηματίσουν πλειοψηφία με το CDU ή καθώς και με το SPD και το Αριστερό Κόμμα.
Το πλήρες άρθρο στα γερμανικά και άλλες αναλύσεις των εκλογών υπάρχουν στην ιστοσελίσα του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Μια συμπληρωματική ανάλυση θα δημοσιευτεί σύντομα σε αυτήν την ιστοσελίδα, καθώς και στο Ενημερωτικό Δελτίο του transform!, αριθμός 9/2013.