Το δίκτυο Transform! Europe, μαζί με όλα τα μέλη και τις οργανώσεις που συμμετέχουν σε αυτό ως παρατηρητές, συμφώνησαν να δημιουργήσουν χώρο για τη διεξαγωγή ενός ριζοσπαστικού και προοδευτικού διαλόγου και να βοηθήσουν τα συνδεδεμένα με το δίκτυο κόμματα σε όλη την Ευρώπη, στον εκλογικό τους αγώνα ενόψει των Ευρωεκλογών.
Ένα από τα ισχυρότερα αποτυπώματα που η οικονομική κρίση άφησε πίσω της είναι ο ιστορικά συμπυκνωμένος πολιτικός χρόνος. Η πολιτική κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η διαδικασία ολοκλήρωσης δεν φαίνεται να έχουν τέλος και η πολιτική αστάθεια που παράγει η κρίση της πολιτικής εκπροσώπησης επιφέρει εκρηκτικές εξελίξεις με συνέπειες για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πέντε μήνες πριν από τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καμιά πολιτική οικογένεια δεν έχει να παρουσιάσει ένα στρατηγικό σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο απαντά στην κρίση ταυτότητας της δεύτερης και προτείνει ένα μοντέλο ολοκλήρωσης που αναγνωρίζει τις θεμελιώδεις αντιθέσεις και αδυναμίες της Ένωσης. Ένα σχέδιο που να ανοίγει ένα δρόμο προς τα εμπρός με στόχο την ευημερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την ελευθερία.
Η μόνη πολιτική δύναμη που φαίνεται να είναι σίγουρη και έτοιμη να βγει ενισχυμένη από τις Ευρωεκλογές, με όρους τόσο εκλογικούς όσο και πολιτικούς, είναι η Ακροδεξιά σε όλη την ΕΕ. Ισχυρά ακροδεξιά και λαϊκιστικά δεξιά κόμματα με μεγάλη επιρροή στην Ιταλία, την Αυστρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σουηδία έχουν αλλάξει το τοπίο της ευρωπαϊκής πολιτικής καταφέρνοντας να κατασκευάσουν ένα νέο λαϊκιστικό αφήγημα που διαπερνά ολόκληρη την ΕΕ. Ακόμη και στην Πορτογαλία όπου δεν έχουμε τη δράση ανάλογου ακροδεξιού κόμματος, πρόσφατη σφυγμομέτρηση[1] έδειξε ότι 27% των Πορτογάλων ομολογούν ότι μπορεί να αλλάξουν τις εκλογικές τους προτιμήσεις αν εμφανιστεί ένα νέο κόμμα που θα μιλά ανοιχτά κατά της παράνομης μετανάστευσης και της διαφθοράς. Παράλληλα, στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή, ένα ανοιχτά νεοφασιστικό κόμμα, το οποίο δικάζεται στις μέρες μας με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, ενώ είχε παραλύσει τα τελευταία τρία χρόνια, αναδύεται εκ νέου στην επιφάνεια με επιθετικές δράσεις και χονδροειδή πολιτικά σόου, σε ένα κλίμα εθνικιστικών εντάσεων που δημιουργήθηκε μετά τη Συμφωνία την Πρεσπών[2] την οποία υπέγραψαν ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με τον Βορειομακεδόνα ομόλογό του.
Ο κίνδυνος μιας μαζικής δεξιάς στροφής στις επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πραγματικός [3]. Και οι Ευρωεκλογές θα είναι μόνο η αρχή. Η Ακροδεξιά δεν επιδιώκει την έξοδο από την ΕΕ, παρά τις υστερικές αντιπαγκοσμιοποιητικές και ευρωσκεπτικιστικές φωνές της. Η Ακροδεξιά επιδιώκει το μετασχηματισμό της ΕΕ σε μια αυταρχική ένωση κρατών εθνών η οποία θα συνεχίσει να υπηρετεί τη νεοφιλελεύθερη τάξη, απαλλαγμένη όμως, μια για πάντα, από τη δημοκρατία. Η ουγγρική κυβέρνηση του Όρμπαν προωθεί αυτή τη στιγμή ένα νέο εργασιακό νόμο που επιτρέπει στους εργοδότες να ζητούν από τους εργαζόμενους μέχρι 400 ώρες υπερωριών το χρόνο και το δικαίωμα να καταβάλουν τις αντίστοιχες αποζημιώσεις ακόμη και τρία χρόνια μετά!
Όμως, ο αυταρχισμός αυτός συναντά αντιστάσεις και είναι το σημείο που πρέπει να προσέξει η Αριστερά. Η λαϊκή αντίσταση εκδηλώνεται με πολλούς διαφορετικούς και σίγουρα απρόβλεπτους τρόπους, μέσα από γεγονότα που είναι μοναδικά. Η Ευρώπη φλέγεται από λαϊκές εξεγέρσεις, όπως αυτή των κίτρινων γιλέκων [4] που έχει προκαλέσει απροσδόκητη αναταραχή στη γαλλική πολιτική σκηνή. Ή όπως το σπουδαστικό κίνημα στην Αλβανία που ζητά ελεύθερη δημόσια εκπαίδευση και τη δυνατότητα οι φοιτητές να ασκούν δημοκρατικό έλεγχο στη λειτουργία των πανεπιστημίων, ή οι διαδηλώσεις του ουγγρικού λαού με την ονομασία «Καλά Χριστούγεννα κ. Πρωθυπουργέ» ενάντια στον νέο εργασιακό νόμο: 15.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στη Βουδαπέστη την περασμένη Κυριακή και μετά τη διαδήλωση, ο κόσμος κινήθηκε προς το ραδιομέγαρο της κρατικής τηλεόρασης, ενώ μια ομάδα βουλευτών απαιτούσε να διαβαστεί στον αέρα ο κατάλογος των αιτημάτων της.
Η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να αντιδράσει, αν συμφωνούμε ότι ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντά μας είναι να σταματήσουμε την επέλαση της άκρας Δεξιάς. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που μας προσφέρουν οι Ευρωεκλογές και η προεκλογική εκστρατεία για να προτάξουμε ένα ριζοσπαστικό αριστερό στρατηγικό σχέδιο για μια Ευρώπη που θα λειτουργεί με βάση τις αρχές της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, με βάση τα κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα και τη δημοκρατία, στην προοπτική μιας σύγχρονης μορφής σοσιαλιστικού διεθνισμού. Η Αριστερά είναι ο πολιτικός φορέας που μπορεί να ενώσει όλες τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης ενάντια στην ανάδυση του πιο ξενοφοβικού, εθνικιστικού, αυταρχικού, σεξιστικού κύματος της εποχής μας, το οποίο προωθεί τον κοινωνικό δαρβινισμό.
Μετά τη δημοσίευση της μελέτης μας με τίτλο: «The Party of the European Left, DiEM25 and the Transnational Campaign of Jean-Luc Mélenchon towards the European Elections in 2019»[5] (Το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το DiEM25 και η διεθνική εκστρατεία του Ζαν Λυκ Μελανσόν στο δρόμο προς τις Ευρωπαϊκές εκλογές του 2019), ξεκινάμε ένα πρότζεκτ με στόχο την παρακολούθηση της διαδικασίας των Ευρωεκλογών, ως μια συλλογική προσπάθεια του δικτύου μας να είναι ενήμερο για τις πολιτικές εξελίξεις, από τώρα μέχρι τον Μάιο του 2019, καθώς και για τα εκλογικά αποτελέσματα και τη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να αποκτήσουμε μια λίγο-πολύ σαφή εικόνα του πολιτικού πλαισίου σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα χωριστά, πριν από τις εκλογές και, σε δεύτερο στάδιο, μετά από αυτές.
Ως δίκτυο πολιτικών ινστιτούτων και οργανώσεων που λειτουργούν σε περισσότερες από είκοσι ευρωπαϊκές χώρες, πιστεύουμε ότι έχουμε τις δυνατότητες να παρακολουθήσουμε την προεκλογική διαδικασία ενόψει των Ευρωεκλογών από μια αριστερή σκοπιά, προκειμένου: α) να αναλύσουμε το πολιτικό τοπίο στο οποίο διενεργούνται οι εκλογές και β) να εξάγουμε συμπεράσματα που θα είναι χρήσιμα για τα πολιτικά μας κόμματα και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μετά τις εκλογές. Η μεθοδολογία μας θα λαμβάνει υπόψη της τις συνθήκες πριν από τις εκλογές για καθεμιά από τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο ρόλος του Transform θα είναι να αξιοποιήσει τα δεδομένα και τις αναλύσεις που θα γίνονται στις ίδιες τις χώρες, προκειμένου να κατασκευάσει ένα ευρύ, αναλυτικό πλαίσιο για το τι πραγματικά σημαίνουν οι Ευρωεκλογές για την Ευρώπη και πού βρίσκεται η Αριστερά. Το πρότζεκτ θα αναρτηθεί στον ιστότοπό μας και θα περιλαμβάνει και συνεργασίες με αριστερά ΜΜΕ την ημέρα των εκλογών. Η έναρξή του θα γίνει τον Ιανουάριο του 2019 και θα σας κρατούμε ενήμερους για την εξέλιξή του!
Υποσημειώσεις
[1]27% admitem mudar voto para a extrema-direita, www.jornaldenegocios.pt
[2] Για περισσότερες πληροφορίες, στο άρθρο του Μιχάλη Μπαρτσίδη που έχουμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας.
[3] Baier W., Τα νεοφασιστικά κόμματα σαν το FPÖ (Αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας) δεν πιστεύουν στη δημοκρατία
[4] Για περισσότερα, βλ. το άρθρο του Paul Elek που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα μας
[5]Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα μας
Μετάφραση από τα αγγλικά: Καλλιόπη Αλεξοπούλου