Το Παγκόσμιο Εναλλακτικό Φόρουμ για το Νερό (Alternative World Water Forum) έγινε στη Μασσαλία, από τις 14 ως τις 17 Μαρτίου. Το επίσημο Φόρουμ για το Νερό, που έγινε την ίδια περίοδο, ήταν μια μεγάλη αποτυχία, συγκεντρώνοντας μόνο 3.000 συμμετέχοντες έναντι των 20.000 που αναμένονταν. Το Εναλλακτικό Φόρουμ, από την άλλη πλευρά, με πολύ λιγότερους πόρους συγκέντρωσε περίπου 5.000 άτομα, μέλη τοπικών ενώσεων που ασχολούνται με το ζήτημα του νερού, συνδικαλιστές, ΜΚΟ, αντιπροσωπείες από την Αφρική, την Ασία και τη Βόρεια και Νότια Αμερική. Το transform! europe είχε ενεργό συμμετοχή σε αυτή τη συνάντηση, με τα δικό του περίπτερο στο χώρο διεξαγωγής του, στο οποίο διέθετε το περιοδικό του.
Απογοητευμένοι από το επίσημο Φόρουμ, ορισμένοι από τους συμμετέχοντες σε αυτό αναζήτησαν «άσυλο» στο Εναλλακτικό Φόρουμ, θεωρώντας ότι το επίσημο Φόρουμ δεν προσφέρει κάποια απάντηση στα πραγματικά προβλήματα της προσφοράς του νερού. Άλλωστε, ο ουσιαστικός στόχος του επίσημου Φόρουμ ήταν να αντιμετωπίσει τις εμπορικές και κερδοσκοπικές ανησυχίες των πολυεθνικών εταιρειών όπως η Veolia, η Coca-Cola κ.λπ.
Οι συμμετέχοντες στο Εναλλακτικό Φόρουμ συμφώνησαν ότι το ζήτημα του νερού συμπυκνώνει όλα τα προβλήματα της εμπορευματοποίηση της φύσης, όπως η ιδιωτικοποίηση της πρόσβασης στο νερό και η μονοπώληση της γης, και τα καθιστά θέματα κεντρικής σημασίας και ενδιαφέροντος για τον κόσμο. Οι πολυεθνικές εταιρείες αγοράζουν τη γη, χτίζουν φράγματα έτσι ώστε να είναι σε θέση να ελέγχουν καλύτερα τα αποθέματα και τα πουλούν με οικονομικά επικερδείς τρόπους.
Πολλοί έθεσαν το θέμα των Συμπράξεων Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα, που ως μοναδικό σκοπό έχουν να επιφορτίζουν τελικά το Δημόσιο με τα έξοδα των επενδύσεων, ώστε να αποκομίσουν κέρδη οι ιδιώτες εταίροι.
Οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι μόνο η πλήρης ανάληψη ενός τέτοιου έργου από το Δημόσιο μπορεί να διασφαλίσει την ποιότητα των σχετικών υπηρεσιών. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ανάγκη να υπάρχει μια δημοκρατική διαχείριση, σε εκείνο το επίπεδο που είναι πιο κοντά στον ενδιαφερόμενο πληθυσμό – αυτό θα ήταν η άλλη πλευρά του δημόσιου ελέγχου.
Τα κρίσιμα ζητήματα για την Σύνοδο Ρίο + 20
Το βασικό ζήτημα είναι αυτό της «πράσινης οικονομίας», όπως πρότεινε η επίσημη Σύνοδος του Ρίο + 20. Αυτό το μοντέλο έχει καταστεί πλέον άλλο ένα πεδίο εμπορευματοποίησης της φύσης και κερδοσκοπίας επί της φύσης μέσω του νερού και ουδόλως αποτελεί έναν νέο τρόπο ανάπτυξης για την υπέρβαση της οικολογικής και κοινωνικής κρίσης. Πίσω από ένα φαινομενικά φιλοπεριβαλλοντικό λεξιλόγιο υπάρχουν όροι που υποκρύπτουν ένα νέο πεδίο χρηματιστικοποίησης της οικονομίας. Χρειάζεται ένας μεγάλος αγώνας στο επίπεδο της κοινωνικής βάσης έτσι ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να μπορούν να καταλάβουν τη σημασία των ζητημάτων που είναι υπό διακύβευση.
Η σχέση μεταξύ οικολογικών και κοινωνικών ζητημάτων και ιδιαίτερα το ζήτημα της οικολογικής και κοινωνικής σύγκλισης δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο από τις οικολογικές και οργανώσεις και από φορείς που βρίσκονται πιο κοντά στα κοινωνικά προβλήματα, όπως τα συνδικάτα. Η σχέση μεταξύ του οικολογικού και του κοινωνικού πεδίου δεν περιορίζεται στο ζήτημα της προστασίας των αυτοχθόνων πληθυσμών και τους τρόπους ζωής τους, αλλά αφορά και τις δυτικές κοινωνίες. Για παράδειγμα, τι είδους κοινωνικές και οικολογικές αλλαγές είναι απαραίτητες για να λειτουργήσει η βιομηχανία χάλυβα και μετάλλου;
Ο διάλογος πρέπει να εμβαθύνει και να καθοριστούν οι αναγκαίες συγκλίσεις αν θέλουμε να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την αντίληψη για την «Πράσινη Οικονομία» που προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι υπερφιλελεύθεροι.
Προτάσεις για το Ρίο + 20
Πραγματοποίηση Λαϊκής Διάσκεψης για την κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη και ενάντια στην εμπορευματοποίηση της φύσης και της ζωής:
- Από 15 έως 17 Ιουνίου 2012: Συνεδρίες για θεματικά ζητήματα
- 17 Ιουνίου: Μεγάλη πορεία στο Ρίο
- 20 Ιουνίου: Διεθνής Ημέρα Δράσης
- Κάθε βράδυ: Συναντήσεις για συγκλίσεις
- 22 Ιουνίου: Τελική Διακήρυξη