Δέκα χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν περίπου στις διαδηλώσεις, μολονότι υπήρξαν ορισμένες μεγάλες δυσκολίες συνεννόησης με τις τοπικές αρχές της Νίκαιας, σε ό.τι αφορούσε τη διοργάνωση των συγκεκριμένων δράσεων.
Διοργανώθηκε μία μεγάλη και πολύχρωμη διαδήλωση, η οποία υποστηρίχτηκε από πενήντα γαλλικές οργανώσεις. Το φόρουμ των λαών πραγματοποίησε περίπου τριάντα σεμινάρια που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων όπως είναι η οικολογία, τα κοινωνικά ζητήματα, το συνδικαλισμό, το φεμινισμό, τα δικαιώματα των μεταναστών και η δημοκρατία. Επιπλέον η διοργάνωση δύο γενικών συνελεύσεων– μίας πανευρωπαϊκής και μίας παγκόσμιας– συνέβαλε στην ανταλλαγή απόψεων και αναλύσεων και στην επεξεργασία σημείων σύγκλισης.
Η παρουσία συνδικαλιστών, σημαντικών ΜΚΟ, του κινήματος της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης, καθώς και νέων κινημάτων – όπως του κινήματος των αγανακτισμένων, και των συμμετεχόντων στις εξεγέρσεις της Αιγύπτου και της Τυνησίας – οδήγησε σε έναν μεγάλο αριθμό συναντήσεων και συζητήσεων. Ένας Καναδός ακτιβιστής εξέφρασε την ακόλουθη νέα προσδοκία : «Κάθε κίνηση δημιουργεί ένα δικό της πεδίο δράσης και ζητάει από τους υπόλοιπους να δράσουν μέσα σε αυτό – αυτή η μέθοδος δε θα μας οδηγήσει πουθενά. Τώρα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κοινό πεδίο δράσης.»
Το φόρουμ έδειξε ότι παρά την ποικιλομορφία τους, οι διάφορες οργανώσεις και τα διαφορετικά κινήματα, έχουν συσπειρωθεί απέναντι στον καπιταλισμό, ενώ απαιτούν δημοκρατία τώρα που η οικονομική κρίση βρίσκεται στο απόγειό της. Στο πλαίσιο αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι η διάθεση ορισμένων ΜΚΟ να υιοθετήσουν μία πολιτική τακτική λομπισμού προς τους G 20 τείνει να αντικατασταθεί από μία ειλικρινέστερη στάση διαμαρτυρίας, που ταιριάζει περισσότερο με το κλίμα που δημιουργούν τα συνθήματα: ‘’Είναι είκοσι, είμαστε εκατομμύρια’’ και ‘’Πρώτα οι λαοί, όχι τα χρέη’’ (σύνθημα του Συνασπισμού ενάντια στους G20.)
Το ζήτημα της δημοκρατίας και της εξουσίας τέθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό και μεταξύ άλλων από δυνάμεις που θα διατηρούσαν μία αξιοπιστία ως φορείς μια δημοκρατικής εναλλακτικής πολιτικής. Το transform!europe οργάνωσε το εργαστήριο του πάνω σε ζητήματα του Ευρωπαϊκού χώρου. Η ανάγκη διατύπωσης μίας εναλλακτικής πρότασης, βασισμένης στην αλληλεγγύη, απέναντι στη σημερινή καπιταλιστική λογική που καταστρέφει τις ζωές μας, μοιάζει να απολαμβάνει ευρείας αποδοχής. Υπάρχει ένα συναίσθημα ότι βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή, ανάμεσα σε ένα μεγάλο κίνδυνο, δηλαδή την ανατροπή προς την καταστροφή και σε κάτι καλύτερο, δηλαδή μία μεγάλη δημοκρατική επανάσταση.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι ότι, ενώ διάφορα πολιτικά κόμματα χωρίς να είναι μέλη του Συνασπισμού κατά των G 20, τον υποστήριξαν, και κατάφεραν να οργανώσουν δύο συζητήσεις .Αυτό, ήταν μία περαιτέρω εξέλιξη της συνόδου των λαών που συγκλήθηκε στην πόλη Κοχαμπάμπα της Βολιβίας, στην οποία έλαβαν συμμετοχή τόσο το κίνημα της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης, όσο και μία σειρά προοδευτικών πολιτικών κομμάτων. Παρά την κρίση της πολιτικής κατάστασης, η αναζήτηση νέων σχέσεων του κινήματος με πολιτικές δυνάμεις παραμένει πάντοτε πολύ ψηλά στην ατζέντα.
Με λίγα λόγια , το συγκεκριμένο Φόρουμ των Λαών ανέδειξε τη διάθεση των κινημάτων, μέσα σε όλη τους την ποικιλομορφία, να δημιουργήσουν καινούργιες και ελπιδοφόρες μορφές συνεργασίας.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το εργαστήριο για τη φτώχεια, την ανισότητα και την επισφάλεια που συνδιοργανώνεται από το ‘’transform! europe’’ ανατρέξτε στο:
http://www.transformnetwork.net/uploads/media/Transform-WorkshopNiceOnPoverty.rtf